Getuigenissen
Mihaela Avȃrvàrai
Haar woord van dank:
- English subtitle (Engels ondertiteld)
- Romanian subtitle (Roemeens ondertiteld)
Mihaița Popinciuc
Beste donateurs,
De stichting die Roemeense studenten helpt met financiële steun is al een lange tijd actief. Gefeliciteerd! In de begintijd van dit initiatief was er alleen de wens en de hoop om een beetje zonneschijn te brengen in de harten van enkele Roemeense studenten.
Ik neem aan dat veel leden van de stichting zich afvragen of de stichting nuttig is of niet. Moet zij doorgaan? Misschien is dit het moment om enkele feiten te bespreken; op grond daarvan kunt u een conclusie trekken (een typische benadering van een natuurkundige).
Laten we de inspanningen die jullie gedaan hebben eens nader beschouwen. Ze zijn van het soort inspanningen waarvan het resultaat niet direct zichtbaar is.
U ondersteunt de toegang tot onderwijs. Kennis is de basis van alles, omdat het vooruitgang mogelijk maakt.
Arme landen hebben gebrekkig onderwijs. Of op zijn minst gebrekkige toegang tot onderwijs. Roemenië is waarschijnlijk geen (erg?) arm land, maar het is zeker ook niet rijk. Ik ben er absoluut zeker van dat de productiekosten van een aardappel in Roemenië vergelijkbaar zijn met die in Nederland. De prijs is in ieder geval vergelijkbaar. De prijs van benzine is vergelijkbaar met die in de rest van Europa. Roemenië spant zich in om zijn economie aan te passen aan die in Europa. Maar de salarissen van de mensen blijven achter. Die zijn véél lager. Een jonge leraar die een klein appartement huurt in de stad spendeert 80% of meer van zijn salaris (80 tot 100 euro) aan huur. Het is duidelijk dat er families zijn die de kinderen niet kunnen aansporen naar school te gaan. Sterker nog, de meeste studenten die jullie helpen hebben niet eens familie! Ze moeten het hebben van de overheid en van zichzelf. Als de economie slecht draait krijgen ze weinig ondersteuning. Zelf voor inkomen zorgen is ook erg moeilijk omdat de arbeidsmarkt slecht is; daarom is het moeilijk om bij te verdienen.
Toen ik indertijd een beurs kreeg om in het buitenland mijn masteropleiding natuurkunde af te ronden had ik problemen om de kosten gedekt te krijgen die níet in de beurs zaten. Ondanks al mijn pogingen heb ik in Roemenië geen sponsor kunnen vinden. Volgens mij moet dat toegeschreven worden aan de slechte economie. De enige optie was toen om in het buitenland hulp te zoeken en ik schreef jullie een brief. Na korte tijd was de hulp onderweg. Ik moest de trip nog een jaar uitstellen, zonder er zeker van te zijn dat het nog zou doorgaan. Gelukkig kon ik naar Nederland komen en ik heb mijn masteropleiding aan de universiteit van Groningen afgemaakt. Dat was een buitengewone ervaring voor mij. Vervolgens besloot ik te gaan promoveren en ik solliciteerde naar een promotieplaats aan dezelfde Faculteit in Groningen, en wel het instituut voor "Nanodevices".
Het leven hier in Nederland, en sowieso als promovendus, is niet gemakkelijk, maar de wetenschap levert genoeg voldoening op. Ik ben gelukkig. Door internationale congressen had ik al de kans om enkele andere landen te bezoeken (USA, Duitsland, Oostenrijk), waar ik de resultaten van mijn Gronings onderzoek heb gepresenteerd.
Nadat ik mijn aanstelling in Groningen gekregen had ben ik begonnen mijn broer financieel te ondersteunen. Hij heeft dit jaar zijn studie als werktuigbouwkundig ingenieur in Iaşi afgerond en is werk aan het zoeken. Destijds hebben we afgesproken dat hij zou afzien van de beurs die jullie stichting hem had toegekend. Hij had immers zijn eigen broer als sponsor en ik ben blij dat ik dat kon doen! Een andere Roemeense student kon zo door jullie geholpen worden.
Ik stel mezelf de vraag: "Was jullie steun het waard?" Het antwoord is: "Zeker, het was het waard, het was belangrijk en relevant". Ik ga ervan uit dat alle studenten die jullie geholpen hebben hetzelfde zouden antwoorden. Ik kan jullie alleen maar bedanken. Dank, van mij, van mijn broer en van heel mijn familie. Ik dank jullie allen uit naam van alle studenten die jullie ondersteund hebben en zullen ondersteunen (verleden, heden en toekomst). God zegene u.
Met hartelijke groeten,
Ir. Mihaița Popinciuc
Andrei Florin Amarandei
Maria Croitoru
Eerbiedwaardige sponsoren,
Ik dank u van ganser harte voor de aandacht en de hulp die u ons toekent en waarvoor ik u mijn hele leven erkentelijk zal blijven. Ik zou graag zien dat u mij ook volgend jaar zou kunnen helpen, zeker omdat dit het laatste jaar zal zijn en de uitgaven nog groter zullen zijn. Ik wil u graag laten weten dat ik mij zonder uw hulp niet zou kunnen redden. Ik ben nu 20 jaar en zit nu op de postlyceale school voor gezondheidskunde om medisch assistente te worden.
Alupei, Lucian
Dear friends,
From 1997 till now I have been a student in mathematics in lasi an Physics at the Faculty of Mathematics and physics of the University A.I. Cuza, lasi.
I am a student in the 3rd year of study and i succeeded in my exams. I liked to spend my childhood together with other children, but I haven't know my father and my mother never has taken me in her family. Actually my mother lives in Botosani. She has three children (without me) and she is widow. She hasn't a job. This is my social and material situation today. I want to tell you that I received your present and you made me a very pleasant surprise. All your things sent to me by the Foundation are usefull and I thank for all.
Mihaela Prodan
Lieve vrienden,
Ik ben een van de studenten uit Roemenië die u financieel onderhoudt. Met deze brief wil ik danken voor uw goedsgeefsheid ten opzichte van ons, probleemkinderen. U moet weten dat wat u voor ons doet voor ons veel betekent. Dat het voor ons een menselijke toekomst waarborgt. voor de laatste honderd meters is uw hulp onze enige kans. Ik moet zeggen dat u hebt bijgedragen aan de vervulling van een droom. Daarom bedank ik u bijzonder hartelijk.